Verhaal uit de praktijk.
Stralend zat ze bij mij aan tafel. Wát een verschil met de vorige keer. Toen zat er een totaal andere vrouw bij mij aan tafel, spontaan en goedlachs, dat wel, maar daaronder heel onzeker, strak van de stress met een doffe uitstraling. Terwijl het een prachtige vrouw was om te zien. En ook qua karakter een fantastisch iemand. Liefdevol, zorgzaam, attent en voorkomend.
En dat was nu juist haar probleem. Want haar hele leven werd beheerst door het altijd goed te willen doen. Het anderen naar de zin te willen maken maar daarbij finaal over haar eigen grenzen heen gaand. Zij was de liefhebbende moeder, ideale partner, de perfecte collega, de attente vriendin, de toegewijde werknemer die nooit een klus afsloeg en niet rustte tot die perfect uitgevoerd was. En daardoor vanzelfsprekend ook steeds meer opdrachten kreeg. Waardoor ze steeds meer werkdruk ervaarde. Daarbij was ze in haar hoofd steeds bezig met hoe er naar haar gekeken zou worden, hoe anderen over haar dachten, of het wel goed was wat ze deed, en of haar uiterlijk wel oke was. Want ook het perfecte figuur hoorde daar natuurlijk bij. Dus ook haar uiterlijk moest tiptop verzorgd zijn.
Moe en uitgeblust zat ze bij mij aan tafel. Uitgeput van het continue al die ballen in de lucht te moeten houden, waarvan ze nu merkte dat het gewoon niet meer ging. Ze zag in dat haar perfectionisme niet meer vol te houden was, en dat er iets moest gebeuren. Perfectionisme en faalangst gaan vaak samen. We zijn uitgebreid ingegaan op wat er speelde in haar wereld, en met nieuwe inzichten en opdrachten ging zij weer de deur uit. Uiteraard na een bekrachtigende hypnosesessie.
Toen zij dan ook de volgende keer zo stralend binnenkwam was ik oprecht verheugd. Ik hoefde niet te vragen hoe het met haar ging, dat zag ik zo wel: ze gaf bijna licht. Ze zei: “Weet je wat voor mij de grootste eyeopener was? Wat bij mij insloeg als een bom? Dat je zei: Stop indruk te willen maken op andere mensen. Er is toch niemand die op je let, want iedereen is druk met zichzelf! Ik ging daar later over nadenken en vroeg me af, zit ik dit dan allemaal voor niks te doen? Ik maak me maar druk om wat anderen van me denken en vinden, terwijl anderen er helemaal niet op letten? Waar ben ik dan eigenlijk helemaal mee bezig? En weet je, je hebt helemaal gelijk! En er viel zó’n last van mijn schouders! Dus ik hoef helemaal niet meer steeds er perfect uit te zien, en alles maar te doen. Wat héérlijk!” Het resultaat was dat het haar zoveel rust gaf, en tegelijk ook zoveel meer zelfvertrouwen, dat er binnen twee weken een totaal andere vrouw voor me zat. Wat prachtig om te mogen meemaken. Van zulke momenten geniet ik intens, dat zijn de spreekwoordelijke krenten in de pap.
Opmerkingen